مدل‌سازی پراکنش گونه‌های گیاهی حفاظتی و با ارزش در منطقه‌ی توریستی پلور با استفاده از مدل خطّی تعمیم یافته (GLM) و مدل جمعی تعمیم یافته (GAM)

مدل­های پیش­بینی پراکنش جغرافیایی گونه­های گیاهی از مدل­ها استاتیک و احتمالی هستند و روابط ریاضی حاکم بر توزیع جغرافیایی یک گونه‌ی معین را با محیط فعلی آنها و عوامل مهم محیطی مؤثر بر پراکنش گونه­ها مشخص می­کنند. هدف تحقیق حاضر کارایی مدل خطّی تعمیم‌یافته (GLM) و مدل جمعی تعمیم یافته (GAM) و مقایسه‌ی آنها در تعیین روابط بین پوشش گیاهی و عوامل محیطی در منطقه‌ی توریستی پلور است. نمونه­برداری با روش طبقه‌بندی-تصادفی مساوی صورت گرفت. پنج‌گونه‌ی غالب شناسایی شده در منطقه عبارتند از Astragalus ochrodeucus، Ferula gumosa، Thymus kotschyanus، Onobrychis Cornata و Agropyron Sp. عوامل محیطی مورد مطالعه شامل عوامل خاکی (13 مورد)، عوامل توپوگرافی (3 مورد) و عوامل اقلیمی (3 مورد) بودند. همه آنالیز­­ها در بسته Presence-Absence و GRASP در نرم‌افزار R انجام شد. برای بررسی ارزیابی مدل­ها از روش Ten-fold در بسته (caret) استفاده گردید. همچنین برای ارزیابی عملکرد پیش­بینی مدل از ضرایب آماری AUC،AIC، RMSE و  R2استفاده شد. نتایج نشان داد که بالاترین  R2در مدل GLMمربوط به حضور گونه Agropyron Spبه میزان 98/0 بوده است. کمترین RMSE و  AICنیز به ترتیب با میزان 29/0 و 12 مربوط به گونه Astragalus ochrodeucus­بود. در مدل  GAMنیز بالاترینR2به‌گونه Thymus kotschyanus­ به میزان 88/0 تعلق داشت. همچنین کمترین RMSE و  AICمربوط به گونه­هایAstragalus ochrodeucus و Ferula gumosaبه میزان 22/0 و 12/18 بودند. هم­چنین بالاترین AUC در مدل  GLMبه گونه Onobrychis Cornata و در مدل  GAMبه گونه Agropyron Sp به‌ میزان 86/0 تعلق داشتند. با توجه به ارزش حفاظتی و با ارزش گونه­های گیاهی مورد مطالعه از نتایج این مدل­ها می­توان در برنامه­های حفاظتی و اصلاحی منطقه‌ی توریستی استفاده کرد.